voll /przymiotnik, przysłówek/ - pełny, pełen, całkowity, zupełny, pełno, /pot./ zalany

W PRZYSŁOWIU:
Der Munde redet, wovon das Herz voll ist. - Czego serce pełne, tym usta płyną.
Zur Zeit habe ich alle Hände voll zu tun und deshalb keine Zeit für Familie.
- Obecnie mam pełne ręce roboty i przez to nie mam czasu dla rodziny.

W ZDANIU:
Das war voll lieb von dir. – To było totalnie miłe z twojej strony.

W ŻARCIE:
Chuck Norris wurde einmal von einer Königskobra gebissen. Nach fünf qualvollen Tagen voller Schmerz starb die Kobra.
Chuck Norris został kiedyś ugryziony przez kobrę królewską. Po pięciu dniach męki i bólu kobra zdechła.