schießen /czasownik: schießt, schoss, hat geschossen/ - strzelać, odstrzeliwać, wystrzelić, wypalić, uprawiać strzelectwo, ubijać

POTOCZNIE:
Schieß mal los! - Wal prosto z mostu!

W POWIEDZENIU:
Klar, schieß los! - Jasne, strzelaj! /opowiadaj, zadawaj pytanie/

W ŻARCIE:
Zwei Schweizer haben sich im Wald verlaufen. ''Gib doch' einen Schuss ab'', schlägt der eine vor. ''Vielleicht findet man uns dann leichter.'' Der zweite befolgt den Rat. Keine Reaktion. ''Schieß noch mal!'' fordert ihn der erste auf. Wieder ein Schuss, wieder keine Reaktion. ''Noch einen Schuss!'' drängt sein Freund. ''Tut mir Leid'', antwortet der Schütze, ''das war mein letzter Pfeil.''
Dwóch Szwajcarów zgubiło się w lesie. „Po prostu strzel” – sugeruje jeden z nich. „Może wtedy łatwiej będzie nas znaleźć.” Drugi podąża za radą. Brak reakcji. „Strzelaj jeszcze raz!” – mówi mu pierwszy. Kolejny strzał i znów brak reakcji. „Jeszcze jeden strzał!” – nalega jego przyjaciel. „Przykro mi”, odpowiada łucznik, „to była moja ostatnia strzała”.