durchmachen /czasownik: macht durch, machte durch, hat durchgemacht/ - przerabiać do końca, odbywać, przebywać, przechodzić, przeżywać

W ZDANIU:
Du weisst nicht, was ich durchmachen musste. – Nie wiesz, przez co musiałam przechodzić.
Er hat durchgemacht. - On wiele przeżył.
Er musste im Krieg Schreckliches durchmachen. – Musiał podczas wojny przechodzić przez straszne rzeczy.