aushalten /czasownik: hält aus, hielt aus, hat ausgehalten/ - wytrzymywać, wytrwać, znosić

W ZDANIU:
Diese Hitze ist schwer auszuhalten. – Ten upał jest trudny do zniesienia.
Er hat nur zwei Runden ausgehalten. – Wytrzymał tylko dwie rundy.
Konntest du das nicht mehr aushalten und musstest du wirklich Öl ins Feuer gießen? - Nie mogłeś się powstrzymać i naprawdę musiałeś dolać jeszcze oliwy do ognia?